fot. Biuro Literackie
Zapowiedź premiery powieści Marty Sokołowskiej Imperium Dzieci
„Imperium Dzieci” Marty Sokołowskiej (Wyd. Biuro Literackie) – dystopijna opowieść o świecie, w którym najwyższymi wartościami są dobro i szczęście dziecka. Publikacja wyróżniona w projekcie wydawniczym „Pierwsza książka prozą” realizowanym przy okazji festiwalu Stacja Literatura. „Imperium dzieci” otrzymało także Nagrodę Krakowa Miasta Literatury UNESCO. Premiera już 28 czerwca.
W społeczeństwie podzielonym na cztery klasy – wybrańców i wyrzutków, oczekujących i oprawców – o upragnione dziecko stara się B-Maria, która tym samym podejmuje nierówną walkę z systemem. Surowe reguły Imperium Dzieci wymuszają na wszystkich bohaterach opowiedzenie się po jednej ze stron: za reżimem, który nagradza posłusznych, lub przeciwko niemu, wraz z buntownikami dokonującymi przewrotu. Czy warto jednak zmieniać świat, w którym dzieci nie cierpią?
Powieść Marty Sokołowskiej, dostrzeżona przez Beatę Stasińską podczas zajęć w pracowni prozatorskiej Stacji Literatura, jest propozycją wyjątkową na tle rynku wydawniczego. Autorka sięgnęła po gatunek dystopii, niszowy wśród polskojęzycznych autorów, a jednocześnie wielce pożądany, na co wskazuje popularność prozy Margaret Atwood. Podobnie jak kanadyjska autorka, Sokołowska wykorzystuje ten gatunek, by zadać niewygodne dla społeczeństwa pytania.
Autorka z brawurą kreśli wizję nie tak odległej przyszłości, w której spełnia się idea szczęśliwego, wolnego od cierpienia dziecka. Łączy namysł filozoficzny z dramaturgicznie dopracowaną fabułą. Operuje językiem nieprzezroczystym, dojrzałym, dźwigającym obfitość znaczeń. Jako dramatopisarka, autorka scenariuszy poruszających i nagradzanych spektakli, Sokołowska wkracza na terytorium prozy z teatralną dezynwolturą, która czyni jej styl wolnym, osobnym i oryginalnym.
Marta Sokołowska to dramatopisarka, dramaturżka, prozaiczka, scenarzystka i reżyserka filmu dokumentalnego. Jest autorką tłumaczonych i wystawianych słuchowisk oraz sztuk teatralnych, m.in.: „Kamionna. Opowieści rodzinne”, „Reykjavik '74”, „Holzwege”. Została laureatką konkursu „Dramat!” organizowanego przez Dwutygodnik i Teatr IMKA. Jej teksty tłumaczono na języki: angielski, rosyjski, niemiecki, białoruski i gruziński.
Źródło: Facebook.com/BLiterackie
W społeczeństwie podzielonym na cztery klasy – wybrańców i wyrzutków, oczekujących i oprawców – o upragnione dziecko stara się B-Maria, która tym samym podejmuje nierówną walkę z systemem. Surowe reguły Imperium Dzieci wymuszają na wszystkich bohaterach opowiedzenie się po jednej ze stron: za reżimem, który nagradza posłusznych, lub przeciwko niemu, wraz z buntownikami dokonującymi przewrotu. Czy warto jednak zmieniać świat, w którym dzieci nie cierpią?
Powieść Marty Sokołowskiej, dostrzeżona przez Beatę Stasińską podczas zajęć w pracowni prozatorskiej Stacji Literatura, jest propozycją wyjątkową na tle rynku wydawniczego. Autorka sięgnęła po gatunek dystopii, niszowy wśród polskojęzycznych autorów, a jednocześnie wielce pożądany, na co wskazuje popularność prozy Margaret Atwood. Podobnie jak kanadyjska autorka, Sokołowska wykorzystuje ten gatunek, by zadać niewygodne dla społeczeństwa pytania.
Autorka z brawurą kreśli wizję nie tak odległej przyszłości, w której spełnia się idea szczęśliwego, wolnego od cierpienia dziecka. Łączy namysł filozoficzny z dramaturgicznie dopracowaną fabułą. Operuje językiem nieprzezroczystym, dojrzałym, dźwigającym obfitość znaczeń. Jako dramatopisarka, autorka scenariuszy poruszających i nagradzanych spektakli, Sokołowska wkracza na terytorium prozy z teatralną dezynwolturą, która czyni jej styl wolnym, osobnym i oryginalnym.
Marta Sokołowska to dramatopisarka, dramaturżka, prozaiczka, scenarzystka i reżyserka filmu dokumentalnego. Jest autorką tłumaczonych i wystawianych słuchowisk oraz sztuk teatralnych, m.in.: „Kamionna. Opowieści rodzinne”, „Reykjavik '74”, „Holzwege”. Została laureatką konkursu „Dramat!” organizowanego przez Dwutygodnik i Teatr IMKA. Jej teksty tłumaczono na języki: angielski, rosyjski, niemiecki, białoruski i gruziński.
Źródło: Facebook.com/BLiterackie
